استفاده از ایمپلنت‌های دندان به عنوان روکش دندانی در چند دهه گذشته بسیار رایج بوده است. اکنون آنها سالم‌ترین، با کیفیت‌ترین و واقع بینانه‌ترین روش برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته یا آسیب دیده هستند. برخی از ایمپلنت‌های دندانی حتی در صورت مراقبت صحیح ماندگاری بسیار طولانی خواهند داشت.
با این حال، سلامت یا شکست ایمپلنت‌های دندانی به عوامل مختلفی بستگی دارد که بسیاری از آنها توسط فرد قابل کنترل هستند. جراحی برای ایمپلنت دندان با وجود نتایج موفقیت آمیزی که دارد، برای همه افراد مناسب نیست. شکست ایمپلنت دندان بسیار نادر است، اما ممکن است اتفاق بیفتد.
بنابراین چگونه می‌توان از شکست ایمپلنت‌های دندانی و مشکلات مربوط به آن جلوگیری کردد؟ آیا راهکارهایی برای پیشگیری از نیاز به ایمپلنت دندان وجود دارند؟ در اینجا همه چیزی‌هایی که باید در این مورد بدانید، آمده است.
علل اصلی شکست ایمپلنت دندان
همانطور که می‌دانید ایمپلنت یک پیچ تیتانیومی است که درون استخوان فک قرار می‌گیرد تا از دندان مصنوعی یا روکش پشتیبانی کند. البته برای جوش خوردن ایمپلنت به استخوان فک به چند هفته زمان نیاز است. ایمپلنت دندان به دلایل مختلفی ممکن است نتایج رضایت بخشی به همراه نداشته باشد، اما شایع‌ترین و قابل پیشگیری‌ترین آنها عفونت و از دست دادن استخوان است.
- گاهی به دلیل بهداشت ضعیف دندان ممکن است در اطراف اینپلنت و داخل لثه عفونت‌هایی ایجاد شود این عفونت‌ها در صورت عدم درمان و مراقبت صحیح می توانند باعث از دست دادن استخوان فک و از بین رفتن ایمپلنت شوند.
- همچنین ممکن است ایمپلنت نتواند با استخوان فک به خوبی جوش بخورد. این امر معمولاً در بیماران با تراکم استخوان فک پایین اتفاق می‌افتد. همچنین بیمارانی که بعد از عمل کاشت دچار آسیب دندانی می‌شوند، نیز در معرض این خطر قرار دارند.
- در برخی موارد ایمپلنت به خوبی با استخوان فک جوش می‌‌خورد، اما بیماری به نام پری ایمپلنتایتیس به دلیل رشد و پیشرفت باکتری‌ها باعث از بین رفتن استخوان‌های اطراف ایمپلنت می‌شود. این بیماری یکی از چالش‌های دندان پزشکان و بیماران برای کاشت ایمپلنت است. باکتری‌ها باعث عفونت اطراف پایه ایمپلنت خواهد شد از همین رو بیمار ممکن است درد آبسه و بوی بد دهان را تجربه کند در این صورت باید سریع به پزشک مراجعه شود تا ایمپلنت را خارج نماید.
چگونه می توان متوجه از بین رفتن ایمپلنت های دندان شد؟
در حالی که چندین علت احتمالی مختلف برای شکست ایمپلنت وجود دارد، اما علائم آنها تقریبا یکسان هستند. اگر درد یا ناراحتی شدیدی را در داخل یا اطراف ایمپلنت های دندانی خود احساس می کنید، اگر لثه های شما متورم یا ملتهب شده یا به تدریج ایمپلنت ها شل می شوند، همه این موارد زنگ هشدار برای از بین رفتن ایمپلنت های دندان هستند.
مراجعه به جراح و متخصص فک، صورت و زیبایی که دارای مهارت و تجربه کافی باشد، می تواند در این زمینه به شما کمک کند.
پس از عدم موفقیت کاشت ایمپلنت چه باید کرد؟
درمان ایمپلنت آسیب دیده به علت و میزان آسیب دیدگی بستگی دارد. اگر استخوان فک از سلامت کافی برخوردار باشد خارج کردن ایمپلنت دشوار نخواهد بود. زمانی که این ایمپلنت ها در فک بالایی قرار دارند، خارج کردن آن ها باید با حساسیت و ملاحظه بیشتری انجام شود، زیرا ایمپلنت های فک بالایی به حفره سینوسی و عصب نزدیک تر هستند.
زمان کاشت ایمپلنت نیز تاثیر مستقیمی با نحوه درمان و چگونگی خارج کردن ایمپلنت دندانی دارد. با گذشت زمان ایمپلنت ها با استخوان فک پیوند محکم تری ایجاد می کنند از همین رو خارج کردن آنها نیز با دشواری بیشتری همراه است.
در حالت کلی زمانی که عفونت لثه باعث از بین رفتن ایمپلنت شود، یعنی همان پری ایمپلنت یا پری ایمپلنتایتیس اتفاق بیفتد، درمان ممکن است شامل تمیز کردن ایمپلنت و تمرکز بر شیوه های بهتر بهداشت دهان و دندان در آینده باشد. در صورت تشخیص و درمان زود هنگام، می توان مانع از بین رفتن ایمپلنت شد.
در صورت آسیب یا فشار بر استخوان اطراف ایمپلنت، ممکن است نیاز به پیوند استخوان باشد. ایمپلنت های دندانی را فقط می توان در نقاطی روی استخوان فک قرار داد که دارای تراکم استخوان کافی هستند. اگر از دست دادن استخوان فک یا آسیب استخوان باعث شکست ایمپلنت شوند، درمان فقط با پیوند استخوان امکان پذیر است.
مدت زمان ثابت شدن ایمپلنت دندان
آیا می‌توان از مشکلات احتمالی ایمپلنت دندان پیشگیری کرد؟
احتمال شکست ایمپلنت دندان می تواند ترسناک باشد. خبر خوب این است که جلوگیری از شکست ایمپلنت دندان در واقع بسیار آسان است. بهترین راه برای حفظ ایمپلنت های دندانی رعایت بهداشت دهان و دندان است. دوبار در روز مسواک بزنید و نخ دندان بکشید و از دهانشویه آنتی باکتریال بدون الکل استفاده کنید.
برخی تغییرات در رژیم غذایی نیز ممکن است مفید باشد. از خوردن آب نبات سفت و سایر غذاهایی که بر روی دندان فشار می آورند خودداری کنید. همچنین هر سه تا شش ماه یکبار به یک دندانپزشک متخصص و با تجربه مراجعه کنید تا اطمینان حاصل کنید که هرگونه مشکل احتمالی قابل درمان است.
راه های پیشگیری از نیاز به ایمپلنت دندان
با وجود تمام مزایا و معایب ذکر شده ایمپلنت دندان بسیاری از افراد می خواهند درباره راه های پیشگیری از نیاز به ایمپلنت دندان بیشتر بدانند، زیرا همه افراد کاندیداهای مناسبی برای ایمپلنت نیستند.
برای افراد زیر بیست سال و کسانی که سیگار می کشند، به هیچ وجه ایمپلنت دندان توصیه نمی شود. گاهی ریسک و هزینه های ایمپلنت باعث می شود تا افراد به دنبال راهکارهای دیگری برای رفع مشکلات دندانی خود باشند. در زیر به برخی از این راهکارها اشاره شده است:
- به طور حتم رعایت بهداشت دهان و دندان مهمترین اقدامی است که می تواند نیاز شما به ایمپلنت دندان را به تاخیر بیندازد یا مانع کاشت این نوع روکش دندانی شود.
- رژیم غذایی خود را تغییر دهید و از مصرف زیاد قند و شیرینی خودداری کنید زیرا قند بیش از هر نوع ماده غذایی دیگر می تواند باعث آسیب رساندن و پوسیدگی به دندان ها شود.
- در صورت وجود هر نوع مشکل در دندان خود سریع به پزشک مراجعه نمایید. گاهی پرکردن، عصب کشی و روکش به موقع دندان ها باعث حفظ دندان شده و شما را از هرگونه ایمپلنت دندان بی نیاز می کند.
- در مورد داروهای که مصرف می‌کنید با احتیاط بیشتری برخورد کنید. از پزشک خود بخواهید جایگزین های دیگری برای آنها معرفی کند، زیرا دسته ای از داروها مانند بی فسفونات ها که برای پوکی استخوان توصیه می شوند، خطر ابتلا به استئونکروز فک را افزایش می دهند. این بیماری به مرگ استخوان فک نیز معروف است. این یک بیماری دردناک است که می‌تواند باعث از دست دادن دندان ها شود.
- دندان های خود را مرتب مسواک بزنید، از دهان شویه استفاده کنید و از نخ دندان استفاده کنید.
- از روش های کاشت دندان بدون ایمپلنت استفاده کنید. تکنیک های جدید و پیشرفته با استفاده از فناوری رایانه‌ای تصویربرداری سه بعدی دقیق را از دندان و استخوان فک به عمل می آورند. از این طریق محل کاشت دندان به خوبی مشخص می شود. سپس با استفاده از روش‌های مختلف کاشت دندان مانند پل ثابت استفاده کند. در این روش بیمار می تواند بدون نیاز به ایمپلنت دندان از دست رفته خود را ترمیم نمایند. برای این منظور دو دندانی که در فضای خالی لثه قرار گرفته اند روکش شده تا بتوانند از پروتز مصنوعی که روی لثه به کار می روند، پشتیبانی نمایند. استفاده از پروتزهای متحرک نیز روشی است که شما را از ایمپلنت بی نیاز خواهند کرد.
