از دست دادن دندان‌ها می‌تواند به مشکلات جدی در عملکرد سیستم جویدن منجر شود. بسیاری از بیماران به دلیل ناتوانی در جویدن صحیح به دندانپزشک مراجعه می‌کنند تا با کارگذاری ایمپلنت عملکرد سیستم جویدن خود را بازگردانند. اما مسئله اصلی این است که آیا روابط فعلی فکی بیمار، روابط صحیحی هستند یا خیر. به عبارت دیگر با کارگذاری ایمپلنت لزوماً اصلاحی در روابط فکی انجام نمی‌شود و این می‌تواند به مشکلات بعدی منجر شود.
برای جایگذاری ایمپلنت دندانی ابتدا باید اطمینان حاصل شود که فک‌ها در موقعیت صحیح خود قرار دارند و هیچ ناهنجاری فکی وجود ندارد. در بسیاری از موارد، قبل از کارگذاری ایمپلنت، نیاز به انجام جراحی‌های استوتومی برای اصلاح فک بالا و پایین وجود دارد. این جراحی‌ها به منظور تنظیم مجدد موقعیت فک‌ها و ایجاد روابط صحیح بین آنها انجام می‌شود تا پس از کارگذاری ایمپلنت عملکرد جویدن به بهترین شکل ممکن بازگردانده شود.
بنابراین، قبل از هرگونه اقدام به نصب ایمپلنت باید بررسی‌های دقیقی انجام شود تا ناهنجاری‌های فکی شناسایی و تصحیح شوند. در نهایت با اصلاح ناهنجاری‌های فکی و کارگذاری صحیح ایمپلنت می‌توان به بهبود قابل توجهی در عملکرد سیستم جویدن و کیفیت زندگی بیماران دست یافت.
در بسیاری از مواقع گاها می‌توان ایمپلنت و جراحی فک را باهم انجام داد اما این در حالیست که بسته به وضعیت بیمار متغییر بوده و گاهی پزشک مجبور خواهد شد جلسه ایمپلنت را به جلسه دیگری موکول نماید.
